کفش ضد آب یا مقاوم در برابر آب؟ تفاوت ها و کاربرد هرکدام
در هنگام خرید کفش های مخصوص فعالیت های بیرونی، معمولاً با دو اصطلاح مشابه روبه رو خواهیم شد که ممکن است باعث سردرگمی شوند: کفش ضد آب و کفش مقاوم در برابر آب. این دو نوع کفش هرچند ظاهراً شبیه هم هستند، اما از نظر ساختار، کارایی و میزان محافظت در برابر رطوبت تفاوت های مهمی دارند. در این مطلب، با عنوان «کفش ضد آب یا مقاوم در برابر آب؟ تفاوت ها و کاربرد هرکدام» به بررسی دقیق تفاوت این دو نوع کفش و موارد استفاده هرکدام خواهیم پرداخت.
کفش ضد آب یا مقاوم در برابر آب؟ تفاوت ها و کاربرد هرکدام
در زمان انتخاب کفش برای فعالیت های بیرونی مانند کوهنوردی، پیاده روی یا طبیعت گردی، یکی از مهمترین ویژگی هایی که باید در نظر گرفت میزان مقاومت کفش در برابر رطوبت می باشد. بسیاری از افراد تفاوت بین کفش های ضد آب و مقاوم در برابر آب را نمی دانند و همین موضوع ممکن است باعث انتخاب اشتباه شود.
تفاوت کفش ضد آب و مقاوم در برابر آب چیست؟
کفش های ضد آب دارای لایهای محافظ و فناوری خاصی بوده که مانع نفوذ کامل آب به داخل کفش خواهد شد. در این مدل کفش ها، درزها بهطور کامل آب بندی شدهاند و حتی در هنگام بارش شدید، عبور از برف یا مسیرهای پرآب نیز رطوبت به داخل نفوذ نخواهد کرد.
در مقابل، کفش های مقاوم در برابر آب فقط تا حدی در برابر رطوبت مقاوم هستند. این نوع کفش ها معمولاً دارای پوشش سطحی مخصوصی بوده که از نفوذ قطرات کوچک آب جلوگیری کرده، اما در تماس طولانی با آب، رطوبت به مرور به داخل نفوذ می کند.
ساختار و جنس کفش های ضد آب
در کفش های ضد آب معمولاً از غشای تنفسی نانو یا ممبران هایی مانند Gore-Tex یا Dry-Tec استفاده خواهد شد. این لایه ها به گونهای طراحی شدهاند که مولکول های بخار عرق را از داخل به بیرون هدایت کرده، اما مانع ورود مولکول های بزرگتر آب خواهد شد.
رویه کفش نیز معمولاً از چرم مصنوعی یا طبیعی با پوشش ضد نفوذ آب ساخته شده و دوخت ها با نوارهای سیلیکونی یا حرارتی آب بندی می شوند تا هیچ نقطه نفوذی باقی نماند.
ویژگی کفش های مقاوم در برابر آب
کفش های مقاوم در برابر آب برای شرایطی طراحی شدهاند که بارندگی سبک یا زمین های نم دار وجود دارد. این مدل ها سبکتر و معمولاً قیمت مناسبتری نسبت به کفش های ضد آب دارند.
در ساخت آنها از مواد پوشش دهنده سطحی مانند DWR (Durable Water Repellent) استفاده شده که باعث می شود قطرات آب روی سطح کفش بلغزند و جذب نشوند. با اینحال، این لایه در گذر زمان و شست و شوی مکرر خاصیت خود را از دست داده و نیاز به تجدید دارد.
کاربرد هر نوع کفش در شرایط مختلف
- کفش ضد آب: مناسب برای کوهنوردی در ارتفاعات، جنگل های مرطوب، عبور از رودخانه های کم عمق، یا فعالیت در هوای برفی و بارانی شدید.
- کفش مقاوم در برابر آب: گزینهای ایدهآل برای پیاده روی های روزمره، طبیعت گردی سبک، مسیرهای جنگلی با شبنم صبحگاهی یا شرایط آب و هوایی معتدل.
مزایا و معایب کفش ضد آب
مزایا:
- جلوگیری کامل از نفوذ آب
- محافظت از پا در شرایط سخت
- دوام بالا در برابر سایش و رطوبت
معایب:
- وزن بیشتر نسبت به مدل های معمولی
- تهویه کمتر (در برخی مدل ها ممکن است پا عرق کند)
- قیمت بالاتر
مزایا و معایب کفش مقاوم در برابر آب
مزایا:
- وزن کمتر و تهویه بهتر
- قیمت اقتصادیتر
- مناسب برای استفاده روزمره
معایب:
- مقاومت محدود در برابر آب
- نیاز به نگهداری و تمدید لایه محافظ
نکات مهم در نگهداری کفش های ضد آب و مقاوم در برابر آب
پس از هر بار استفاده، کفش ها را با پارچه مرطوب تمیز و در سایه خشک کنید.
از اسپری های مخصوص احیا کننده پوشش ضد آب (DWR Spray) استفاده کنید.
هرگز کفش ها را نزدیک بخاری یا منبع گرما خشک نکنید؛ این کار به غشای داخلی آسیب خواهد زد.
بهترین و بادوامترین مدل های کفش ضد آب و مقاوم در برابر آب را می توانید از سایت تیک شوز تهیه فرمایید.
جمع بندی کلی:
اگر فعالیت شما در مناطق مرطوب، بارانی یا برفی می باشد، کفش ضد آب بهترین انتخاب برای حفظ سلامت پاها است. اما اگر بیشتر در محیط های خشک یا فقط در معرض بارش های سبک قرار دارید، کفش مقاوم در برابر آب گزینهای اقتصادی و راحت است. در نهایت، انتخاب بین این دو مدل باید براساس نوع فعالیت، شرایط آب و هوایی و نیاز شخصی انجام شود.
به پایان این مقاله رسیدیم، امیدواریم که مقاله “کفش ضد آب یا مقاوم در برابر آب؟ تفاوت ها و کاربرد هرکدام” مورد قبول شما بوده باشد. همچنین ممکن است بخواهید مقاله دیگر ما را در مورد “آیا کفش نامناسب باعث زانو درد میشود؟” را هم ببینید.